Het ontwerp voor de nieuwbouw van het Fioretti College vloeit voort uit de stedenbouwkundige context en de programmatische variatie. Het schoolterrein is omringd door water vanwege waterhuishoudkundige overwegingen. Hierdoor komt de school op een eiland te staan, wat kansen biedt voor een markante ligging en uitstraling. De locatie vormt een overgang tussen bedrijventerrein en woonomgeving. Daarbij is de huidige plek en zijn omgeving bijzonder groen; dit karakter is zoveel mogelijk behouden. Hiertoe is de ontwerpopgave uitgewerkt als villa’s in het groen: drie volumes die zich differentiëren naar functie en context, waarbij het terrein zoveel mogelijk als groene tuin om de massa’s heen loopt. Het robuuste hoofdvolume ligt terug ten opzichte van de hoofdweg, en een klein paviljoen bemiddelt tussen dit hoofdgebouw en het bebouwingslint. Daarbij begeleidt het bezoekers vanaf diezelfde hoofdweg naar de hoofdentree op een opgetild dek. Aan de westzijde markeert een compacter sportvolume een nieuwe ontsluitingsweg voor twee woonbuurtjes, terwijl het gelijkertijd samen met het hoofdgebouw een groen schoolplein definieert.

Het bijzondere van de opgave is een functiemenging: naast het VMBO-onderwijs van Fioretticollege biedt het complex onderdak aan een muziek- en dansschool, een sportzaal met NSF-NOC kwalificaties, een welzijnsinstelling voor meervoudig gehandicapten (Raamwerk) en locatie voor BuitenSchoolse Opvang. Daarmee is het complex - ondanks zijn ligging op een ‘eiland’ - op vele manieren verbonden met de plek en de gemeenschap. In het kleine paviljoen zit het Raamwerk op de verdieping aan het toegangsdek voor de school, boven een winkel waarin de school en scholieren zich aan de gemeenschap kunnen presenteren.
Ook de andere twee volumes kennen een functiemenging: in het hoofdgebouw zit de muziek- en dansschool, en in het sportgebouw zit naast een (opdeelbare) sporthal ook een BSO. In alle gevallen is maximaal ingezet op multifunctioneel en gedeeld gebruik. Zo kunnen -laagdrempelig- onderlinge contacten en activiteiten groeien, en draagt de ruimtelijke organisatie bij aan de maatschappelijke en sociale betrokkenheid.

De school vroeg om een compact en open structuur voor een nieuwe manier van leren, die minder op klassikale, en meer op zelfwerkzame leermethodiek is gericht. De vrij indeelbare vloervelden rondom het atrium resulteren in een zeer compact gebouw, hetgeen niet alleen kostenefficiënt is, maar ook flexibel, aanpasbaar en duurzaam in gebruik is. Het hoofdgebouw heeft een gunstige vormfactor en is voorzien van warmte-koudeopslag, betonkernactivering en warmteterugwinning, waardoor het ook energetisch een zeer duurzaam gebouw is. Het scala aan maatregelen leidt tot een 30 %reductie van de energielasten ten opzichte van het bouwbesluit.
In de uitstraling en materialisering is een balans gevonden tussen de eenvoudige en robuuste hoofdstructuur enerzijds en expressieve verbijzonderingen anderzijds. Het betonnen casco is buiten leesbaar in geprononceerde vloerranden, ingevuld met een ritme van verdiepingshoge kozijnen en penanten. De forumzaal vormt een accent middels een niveausprong en grote glaspuien, bij het paviljoen vouwt een vloerrand omhoog tot dakrand, de entree’s zijn dubbelhoge puien die de vloerranden doorsnijden en op de bovenste laag wordt de vloerrand tot een pergola als beëindiging van een dakterras. De glazen bovenlichten en puien van het atrium vormen de kroon van het totale ensemble.