Een studie naar hoogbouw aan het Jaarbeursplein in Utrecht waar een hotel en wonen gecombineerd worden.

Het maximale volume in het stedenbouwkundig plan, is ruimschoots voldoende voor beide programma's, maar hoe de verschillende onderdelen te ordenen? Een simpele stapeling is onbevredigend met weinig onderscheid tussen hotel en woningen en levert een slechte oriëntatie op voor de woningen en bekneld de logistieke opzet voor het hotel.

Het volume van het Jaarbeurshotel is losgehouden van de woningbouw. Hierdoor ontstaat een ‘stedelijk venster’, dat een cruciale positie inneemt in de aanlooproute vanaf het stationsplein. het maakt het gebouw specifiek en herkenbaar vanaf de aanlooproute en vanaf de Croeselaan. In het venster worden enkele grote bomen opgenomen. Zo maken we zichtbaar onderscheid tussen het hotel en de rest en wordt het karakter van het hotel versterkt. Tegelijkertijd breekt de transparantie het volume en onstaat er en beeld op de ruimte er achter. Door ook de liften en trappen van de woningbouw terug te leggen kan het venster nog verder verbreed worden.

De gevel is modulair, net als de plattegronden. Binnen de eis van 40% raamopening zijn verschillende varianten ontwikkeld voor woningen en de hotelkamers. Het hotel onderscheidt zich door kleur en detaillering, vanaf 25 meter is een kleine setback gemaakt, een gebaar naar het stedenbouwkundig masterplan. Het volume wordt hierdoor nog verder geleed. De buitenruimte van de woningen is IN het volume opgenomen, en niet AAN het volume gehangen als balkons. Om zo de eenheid van het blok te bewaren. Op de zuid- en oostgevel zouden zelfs groenpartijen kunnen worden opgenomen.