De ‘British School in The Netherlands’ (BSN) is een internationale onderwijsinstelling met meerdere vestigingen, waarvan het merendeel in en rond Den Haag is geconcentreerd. Het aantal leerlingen groeit gestaag, mede door de toename van expats in de regio. In 2005 werd in de nieuwe wijk Leidschenveen een Junior School gebouwd in bouwteam (architect Thomas Rau). Bij het complex hoort tevens een sporthal en een bestuursgebouw waarin een kinderdagverblijf werd opgenomen. De voorspelbare groei van de BSN vroeg om een gefaseerde uitbreiding, naar een Senior School (12-18 jaar). Het complex Leidschenveen is daarmee een schoolcampus voor leerlingen tussen de 3-18 jaar geworden met een diversiteit van geschakelde gebouwen, nieuw en gerenoveerd.

De opdracht startte met een haalbaarheidsstudie en workshops, naar nieuwe vormen van onderwijs. Waar kinderen opgeleid worden voor de vele uitdagingen van de 21e eeuw, is hun onderwijsomgeving dikwijls nog 19eeeuws: een gang met lokalen. Het ontwerp voor de Senior School creëert meerdere groepsgrootten en diverse soorten onderwijsruimten. Van grote sciencelokalen tot kleinere werknissen, van middenruimten voor collectief en informeel werken tot ruimten voor individueel onderwijs. Daartoe is de gebouwdiepte vergroot, zodat een middenzone ontstaat die variëteit biedt. Daklichten laten daglicht binnen tot op de begane grond. Deze middenzone loopt door over meerdere gebouwen, nieuw en gerenoveerd, en vormt zo een centrale verbinding. Deze wordt geleed door twee nieuwe, architectonisch prominente trappenhuizen. Deze tussenschakels speelden een belangrijke rol in de complexe fasering van bestaand en nieuw. Aan de straatzijde is de gevel meer formeel, in baksteen en verticaal geleed. Aan de tuinzijde is dit hout en horizontaal. De sporthal is verdubbeld in grootte; aan dit volume is een autonoom kinderdagverblijf gelegd. Wat ooit een losse samenstelling van drie gebouwen was, is nu een gearticuleerde reeks die een stedelijke wand vormt aan het buitengebied. Aan de binnenzijde van het complex is er een ruime toegang tot de mooie tuinen. Het ontstaan van een ensemble is een belangrijke nieuwe kwaliteit van het complex.

In het project zijn duurzame, cradle-to-cradle materialen toegepast. Toepassing van C2C tegellijm – in samenwerking met Kraaijvanger Architects ontwikkeld- was daarbij een wereldprimeur net als de circulaire dakbedekking. Zulke materialen dragen belangrijk bij aan een schone en gezonde leeromgeving. In een later stadium werd het restaurant geïntegreerd in de nieuwbouwvleugel. Eén van de vides werd daarbij gedicht met beloopbaar glas, wat een extra ontmoetingsruimte (glazen zitkuil) opgeleverd heeft.