Blaak 333

Oorspronkelijk was Blaak 333 een wederopbouw-kantoor voor een lokale verzekeringsmaatschappij. Het gebouw werd ontworpen door Chris Knol, een van de partners van Kraaijvanger, en was geïnspireerd op het Lever-Sunlight Building in New York (Gordon Bunschaft, 1950-52): een hoogbouwskelet, omhuld door een glazen facade.In 1990 werd het gebouw herontwikkeld en werden er 3 lagen aan toegevoegd. Het was het eerste project van Dirk Jan Postel voor Kraaijvanger. De vrijstaande toren werd uitgebreid met een parkeergarage en een bankhal, en zo meeer verbonden met zijn context. Hoewel technisch een verbetering, verloor het gebouw hiermee zijn geleding en transparantie.

Vanaf 2019 is het gebouw opnieuw herontwikkeld, ditmaal als woongebouw. Omdat dit ruim twee keer zo zwaar is als een kantoor, is de structuur afgebroken op de kelder na. Voor de fundering is een bijzondere hybride constructie toegepast in combinatie met nieuwe palen op een diepere zandlaag.Op de begane grond zijn publieke functies zoals winkels en horeca gevestigd. Op de 4e verdieping -de zogenaamde ‘Rotterdamse laag’- komt een gemeenschappelijke daktuin voor de bewoners. Alzijdige, ruime balkons bepalen het de expressie. Door gevels en privacy-schermen per verdieping te wisselen ontstaat een op Schoonhoven geïnspireerd reliëf in de gevel en wordt een al te simpele verticaliteit vermeden.

Transformatie van kantoor naar een levendig woongebouw in het centrum van Rotterdam.

De opdrachtgever, New Cheese Development in samenwerking met Egeria, hebben het gebouw Blaak 333 aangekocht om deze te transformeren naar een woongebouw. Dit betekent dat het kantoorgebouw uit begin jaren ’60 tot de begane grond gesloopt moet worden; een woongebouw is immers beduidend zwaarder dan een kantoorskelet. In de bestaande kelder wordt een nieuwe funderingsplaat aangebracht, waarmee sloop van fundering en kelderwanden wordt voorkomen. In de onderste twee lagen worden gemeenschappelijke voorzieningen en horeca opgenomen.

Concept

Wonen, werken en ontspannen

De ambitie is een totaalconcept te maken met naast de appartementen een stadslounge waar lezen, meditatie, informele ontmoetingen, co-working en horeca gecombineerd worden. Deze functies worden, met woningbouw, opgenomen in de zgn. ‘Rotterdamse laag’ van 4 bouwlagen. Daarboven torent de hoogbouw uit tot 24 verdiepingen, ruim 70 m. Rondom de kern zijn per laag 13 appartementen van verschillende grootte opgenomen. Uitkragend balkons lopen alzijdig rond het gebouw, waarmee diepte in de gevel ontstaat. Het gevelontwerp is geïnspireerd op een reliëf van Jan Schoonhoven, met verspringende schuine vlakken in de diepte van de balkons. Hiermee, en met het ontwerp van de binnengevel, worden verticaal doorlopende lijnen vermeden, en ontstaat een levendig beeld dat door bewoning nog meer diversiteit zal vertonen, zoals boeken in een boekenkast. Ook in de onderste lagen staat de boekenkast -in dit geval letterlijk- centraal vanaf de entree. Hieromheen de lounges, werkplekken en de horeca. Een omgevingsplan (een samenwerking tussen Laplab, de gemeente en het ontwerpteam) verankert het gebouw in zijn omgeving en voorziet in groen en de aanleg van (dak-) terrassen.

Bij het project zijn een groot aantal adviseurs betrokken, die ook aan eerdere versies van het plan hadden meegewerkt. Kraaijvanger Architects is eindverantwoordelijk voor het resultaat, maar werkt samen met Stndrd (conceptontwikkeling, interieur verhuurbare ruimten en grafische vormgeving) en Laplab (omgevingsontwerp). Technisch gesproken is het vervangen van de oude toren in de binnenstad een zeer complexe operatie. Voor het ontwerp zijn C2C principes toegepast: energiezuinig, stimuleren van bio-diversiteit met nestkasten, groentoepassing, composteervoorziening, zoveel mogelijk herbruikbare componenten, zoals een demontabele gevel, flexibiliteit in het skelet door softspots en een mobiliteitsplan op basis van fietsen en elektrische auto’s.

Betekenis

Het vervangen van een verouderd kantoor door een vitaal, comfortabel woongebouw met een diversiteit aan collectieve functies zal een grote bijdrage aan de leefbaarheid van het centrum zijn. Het gebouw is zoveel mogelijk natuurinclusief en cradle-to-cradle. De appartementen krijgen rondom fraaie, diepe balkons. De betekenisloze randen om het huidige, dichte gebouw zullen omgevormd worden tot levendige, groene gebieden met name aan het water.