Kraaijvanger

Het Provinciehuis van Zuid-Holland in Den Haag, gebouwd in 1963 naar ontwerp van Fritz Peutz, is gerenoveerd en uitgebreid door Kraaijvanger Architects. Een nieuw dak over de gehele derde verdieping, waarin grote openingen zijn aangebracht zorgt voor het gewenste (dag)licht in het van oorsprong sombere gebouw.

Provinciehuis Zuid-Holland is representatief voor de architectuur van bestuursgebouwen uit de jaren ’60, voornaam, ruim bemeten en indrukwekkend. Het gebouw is voorzien van ingetogen maar zeer consequente en heldere details met sobere ornamenten. Het oorspronkelijke ontwerp speelde met meerdere afwerkingen, variërend van glad en glanzend tot ruw en grof. Dit resulteerde in een hoge tactiele kwaliteit, die sfeerbepalend is en de zinnen prikkelt.

In haar oorspronkelijke opzet was het gebouw echter ook erg somber. Het gebouw miste warmte en daglicht en het gebouw voldeed bovendien niet meer aan de klimaatambities van de Provincie Zuid-Holland.

Hollands licht

In het ontwerp van Kraaijvanger Architects was het binnenhalen van daglicht (Hollands licht) het belangrijkste thema. Een essentieel element in het ontwerp is het nieuwe dak over de gehele derde verdieping, waarin grote openingen zijn aangebracht. Onregelmatige, trapeziumvormige kappen filteren het licht en beperken de warmtelast van direct zonlicht. Dit gevarieerde licht wordt als een Jakobsladder tot aan de begane grond geleid door vides, glazen kappen en lichtopeningen boven de statenzaal. Het patroon van de lichtkappen is geïnspireerd op de aanwezige wandreliëfs van Henk van der Plas en op het werk van Jan Schoonhoven. Het resultaat is een compositie van Hollands licht, met hemel, direct en indirect licht en reflecties.

Lees hier het hele artikel in de Architect