Kraaijvanger

Het kabinet heeft budget vrijgemaakt voor het bijbouwen van woningen voor dak- en thuislozen. Het doel is om 10.000 woonplekken te creëren, maar in praktijk is het lastig om op korte termijn zoveel betaalbare woningen te kunnen realiseren.

Kraaijvanger heeft een circulair plan bedacht om op korte termijn veel tijdelijke woningen te realiseren. Deze woningen komen op plekken in de stad waar al een bestemming op zit maar welke pas over 10 tot 15 jaar worden ontwikkeld. Deze lege locaties zijn de ideale plek voor een circulair en modulair systeem; stapel- en koppelbare woningen die makkelijk te verplaatsen zijn naar weer een nieuwe bestemming.

Deze tijdelijke woningen zijn voor dak en thuislozen. In de praktijk is een deel economisch dakloos. Zij zitten soms noodgedwongen door bijvoorbeeld een scheiding zonder huis. Zij komen in de noodopvang terecht, terwijl hun situatie om een tijdelijke woonruimte vraagt. Inhouse is ook voor deze dak- en thuislozen een positieve plek, een stap vooruit naar een nieuw begin. Een plek voor jezelf.

Het ontwerp is in de vorm van een honingraad, dit is letterlijk en figuurlijk een symbool voor structuur. Maar het symboliseert ook een gemeenschap, zoals bij een bijenvolk. Het gaat om tijdelijke woningen voor dak- of thuislozen om vanuit hier door te kunnen stromen naar een permanente sociale huurwoning. De modules zijn gemeubileerd en hebben een eigen badkamer, de keuken is gedeeld. Het is ook mogelijk meerdere modules aan elkaar te plaatsen om zo bijvoorbeeld een thuis te kunnen bieden aan een gezin of stel. Elke module heeft een eigen buitenruimte. Een tegenhanger van het daklozen bestaan waar de openbare buitenruimte je thuis is, maar waar je nooit een eigen plek zal vinden.