Gebouwen die ‘minder slecht’ presteren zijn niet langer ‘state of the art’. Kraaijvanger heeft bewezen dat zero-energy architectuur haalbaar is: gebouwen die niet consumeren, maar in plaats daarvan energie produceren. Het volledige zelfvoorzienende Ecotopia in Rotterdam (1994), het World Sustainability Center Afsluitdijk (2010, 1e prijs) en de Duurzaam Drijvende Woning (2010, 1e prijs) zijn hier voorbeelden van. We geloven dat de in deze projecten toegepaste duurzaamheidprincipes ook op grote schaal toepasbaar zijn.

In het concept voor de United World Campus zijn alle energie-, water- en afvalcircuits gesloten. Een overkapping beschermt het gebouw en produceert energie en warm water, dat gebruikt wordt voor koeling. Aanvullende energie en biomassa wordt opgewekt door afval. Bijna al het water wordt gerecycled. Comfort en gezondheid worden verbeterd en tegelijkertijd is het gebouw een educatief instrument voor de leerlingen, ouders en docenten om te laten zien hoe we onze omgeving kunnen – en moeten – inrichten.

De United World Campus is een onderwijsomgeving ontworpen voor de Golf-regio gericht op kinderen in de leeftijd van 2 tot 18, maat hetzelfde concept is toepasbaar voor een universiteitscampus.