In 2004 en 2006 ontwierp Kraaijvanger Architects voor PricewaterhouseCoopers (PwC) twee kantoorgebouwen in Amsterdam, Westgate I en II. De keuze van PwC voor een traditioneel celkantoor bleek al tien jaar later achterhaald. Het nieuwe streven ging uit naar een innovatief huisvestingsconcept voor activity based working ofwel ABW. Niet alleen alle PwC-kantoren zouden in de komende jaren getransformeerd worden tot open en generieke werkomgevingen maar ook de hele organisatie moest worden overtuigd van het nut, kwaliteit en comfort van de nieuwe huisvestingen. Kraaijvanger heeft in de initiatieffase een proactieve rol gespeeld zowel in het ontwerpen als bij het creëren van draagvlak.

Het toekomstige interieurconcept moest een krachtige, herkenbare taal spreken zonder opdringerig te zijn en bovendien heel pragmatisch kunnen worden toegepast om met beperkte bouwkundige ingrepen in bestaande huurkantoren ingepast te worden. Rotterdam was voor PwC de pilot in alle opzichten: transitie, look & feel, functionaliteit, ontwerpteam, bouwteam en contracten. Inmiddels hebben wij voor diverse locaties de huisvesting gerealiseerd.

De visuele identiteit van het interieurconcept leunt op de bestaande grafische stijl van PwC. Wij vinden het vertalen van een grafische huisstijl naar een ruimtelijk ontwerp een risicovolle onderneming. Grafische producten zijn immers sneller aan verandering onderhevig dan interieurs. Maar het was in de startfase evident dat de corporate stijl van PwC op individueel en landelijk niveau een verbindende factor is. Daarom hebben wij de principes van een zwarte, grafische drager en gelaagdheid van vrolijke kleuraccenten vertaald naar een robuust basisinterieur met donkere schakeringen en texturen gecombineerd met luchtige kleuraccenten: het donkere krijtstreeppak in een rosé loungestoel noemen wij het liefdevol.

Iedere verdieping krijgt volgens concept globaal dezelfde indeling met een centraal ankerpunt gericht op ontmoeting. De kleurrijke communicatie-zones springen in het oog met zijn grote open communicatietrappen, lockers en koffiepunt: een herkenbaar oriëntatiepunt waar ruimte is voor een persoonlijke touch van de gebruikers. Op de werkverdiepingen lopen - vanaf het ankerpunt - de werkplekken van dynamische naar rustige zones. Er is een ruime keuze aan verschillende types werk- en vergaderplekken. Sober en duurzaam hergebruik van systeemwanden, -plafonds en verlichting, bewuste, doelmatige keuzes voor circulaire vloerbedekking en kantoormeubilair staan tegenover opvallend maatwerk in de communicatie-zones. Alles is modulair en demontabel ontworpen.

Het totaalconcept omvat ook een modern vergadercentrum en innovatieve horecaomgeving. Beide zijn gericht op intensief gebruik gedurende de hele dag, van ontbijtfaciliteiten voor informeel overleg tot luxe banketing voor vergadersessies en zakelijke diners in de avonduren. Alles geheel passend in de werkcyclus en de mentaliteit van de organisatie.

De vestigingen van PwC verschillen qua omvang. In Rotterdam en Utrecht is het totaalconcept gerealiseerd, Eindhoven en Breda hebben bijvoorbeeld bescheidenere vergaderfaciliteiten, in Amsterdam zal een grotere food-court aan het concept toegevoegd worden.

De sterke kant van het interieurconcept is dat kenmerken en functionaliteit in iedere gebouwvorm kan worden ingepast. Het ontwerp- en bouwteam is inmiddels maximaal op elkaar ingespeeld en in staat op de ‘lessons learned’ maximaal in te zetten voor de volgende transformatie en de uitdagingen van planning aan te gaan.

Wij zijn blij verrast dat het interieurconcept is uitgegroeid tot een instrument voor verandering bij PwC. In feite is het concept zelfs uitgegroeid tot een voorbeeld voor PwC Europe en regelmatig komen internationale gezelschappen zich vergapen over de stille revolutie die zich in het conservatieve accountancy landschap van Nederland heeft voltrokken.

De uitdaging voor de komende tijd zal zijn om consequent te blijven innoveren voor een steeds veranderende werkproces en de toenemende strategische betekenis van circulariteit voor de organisatie. Vergaande standaardisatie van ontwerp en proces is geen doel op zich. Ondertussen staat de tijd niet stil en gaan de verbouwingen door.